Θέατρο για παιδιά. Γιατί;

Το τι επιτρέπουμε και το τι απαγορεύουμε στον εαυτό μας, εξαρτάται από τον πνευματικό μας πολιτισμό, ή, άλλως πως, από την κουλτούρα μας. Η κουλτούρα δεν μεταδίδεται με νόμους, εντολές και κανονισμούς, αλλά με μύθους, παραβολές και παραδειγματισμό. Με αυτά τα δεδομένα το θέατρο μπορεί να επηρεάσει βαθύτατα την συμπεριφορά ενός παιδιού, για όλη του τη ζωή.

Έχοντας συνείδηση της ευθύνης μας, επιλέγουμε ιστορίες οι οποίες μεταφέρουν μηνύματα τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός παιδιού σ’ ένα κόσμο, που συνεχώς γίνεται και πιο δύσκολος.

Τα μηνύματα στα θεατρικά μας κείμενα, έχουν να κάνουν με τη δύναμη της φιλίας, την απομυθοποίηση της τεχνολογίας, τη σημασία της μουσικής, την ενοχοποίηση της απληστίας, την προστασία του περιβάλλοντος, την διεκδίκηση της ευτυχίας, κλπ. Τα κείμενα αποκαλύπτουν συνηθισμένες παγίδες της καθημερινότητας και προτείνουν τρόπους αποφυγής τους, έτσι ώστε τα παιδιά να αντιμετωπίζουν αισιόδοξα τη ζωή, διότι τα έργα μας αποδεικνύουν ότι υπάρχουν λύσεις για κάθε πρόβλημα και για κάθε αναποδιά.

Τα κείμενά μας δεν απευθύνονται αποκλειστικά στον κόσμο των παιδιών, αλλά μεταφέρουν και μηνύματα αποκλειστικά για τους μεγάλους, διότι γνωρίζουμε ότι συχνά οι κηδεμόνες παρακολουθούν και αυτοί τα παιδικά έργα. Το ίδιο φροντίζουμε και για την μουσική και τα τραγούδια που στηρίζουν τα έργα μας, διατηρώντας πρωτεύοντα ρόλο στις παραστάσεις μας. Τα τραγούδια μας έχουν πλήρη ενορχήστρωση και επαγγελματική ηχητική επεξεργασία.

Οι συντελεστές και ηθοποιοί μας είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα άτομα και η συμπεριφορά των τελευταίων επί σκηνής, ευθυγραμμίζεται με την κουλτούρα του έργου.

Εδώ θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή των κηδεμόνων και των δασκάλων στα θεατρικά έργα που επιλέγουν, διότι  κάποια κλασσικά ή και νεότερα παραμύθια έχουν ιδιαίτερα βίαιη θεματολογία, όπου η μάγισσα τρώει παιδιά, όπου ο κυνηγός σκοτώνει αθώα ζώα, όπου η σκλαβιά είναι αποδεκτή κλπ. κλπ. Εκλιπαρώ να αποφεύγετε τα έργα αυτά, διότι η δύναμη του θεάτρου είναι τεράστια.